ROZDZIAŁ 7: KOMPLETNA STRUKTURA PISMA ŚWIĘTEGO

Znając liczbową prawidłowość tekstu Pisma Świętego, możemy łatwo wykryć każdą ominiętą, dodaną, przestawioną literę lub słowo. Ta niezwykła matematyczna prawidłowość, z możliwością głębokiego wniknięcia w tekst, określa precyzyjnie układ słów, ich budowę, położenie itp.

Tak jak astronom, który dzięki obserwacji i kalkulacji matematycznej zna dokładnie pozycje różnych planet oraz może określić gdzie i kiedy te lub inne planety pojawią się, tak ten, kto zna współzależność liczbową poszczególnych liter, słów, ksiąg Biblii i ich pozycje, może łatwo określić gdzie odpowiednie litery, słowa czy księgi powinny się znaleźć, co zostało ominięte, dodane lub znajduje się w niewłaściwej kolejności.

Nowo odkryte prawidłowości matematyczne definitywnie dają odpowiedź na pytanie ile ksiąg - Ewangelii powinno zawierać kompletne Pismo Święte. Poprzez wieki istniały rozbieżne opinie i spory co do tego kompletu. Kościół grecko- i rzymskokatolicki w łączył w Stary Testament księgi deuterokanoniczne - siedem dodatkowych ksiąg klasyki greckiej, nazywając je także księgami z drugiej listy lub apokryfami, których Kościoły chrześcijańskie ewangeliczne i protestanckie nie uznają za „Pismo Natchnione". Kościół Rzymsko-katolicki nie twierdzi uparcie, że są to księgi natchnione, ale włączył je m.in. ze względu na ich „wartości literackie".

W niektórych tłumaczeniach rzymsko-katolickich (Biblia Tysiąclecia) autorzy w przedmowie do ksiąg główną uwagę kierują nie na wartości duchowe Pisma Świętego, ale właśnie na wartości literackie, używając między innymi takich określeń jak „fikcja literacka." Tu warto zatrzymać się na moment i zastanowić. Jeśli Pismo Święte jest dziełem ludzkim, to można w nim szukać fikcji literackiej, ale gdy jest to dzieło Boże.. ?

Księgi dodatkowe, czyli apokryfy, włączone przez władze Kościoła rzymsko-katolickiego to: Księga Tobiasza; Księga Judyty;

W dalszym ciągu czytasz? ... Zdumiewające!...