która miała zrewolucjonizować system komunikacji świata zawierała tylko cztery słowa, które znaleźć możemy w Księdze Liczb, rozdział 23, wiersz 23; Zobacz, co Bóg uczynił! Cztery lata przed śmiercią tak wyraził on swoje obserwacje: „Im bardziej zbliżam się do końca swojej ziemskiej pielgrzymki, tym wyraźniej dostrzegam Boże autorstwo Biblii – wzniosłość i dostojność Bożego planu dla upadłej, „Adamowej” natury ludzkiej, a przyszłość moja jest iluminowana nadzieją i radością."
Robert Boyle (1626-1691), uważany za tego, który przyczynił się do naukowych podstaw współczesnej chemii. Jeden z założycieli Królewskiego Towarzystwa Londynu. Robert Boyle pisał: „Poszczególne rozdziały Bożego Słowa ilustrują i uzupełniają się nawzajem. Tak jak kompas nawigacyjny, mimo że zawsze pokazuje północ, jednocześnie określa wschód i zachód (tak bardzo odległe od siebie kierunki), tak teksty biblijne prowadzą nas poprzez autorów, którzy również tak daleko byli od siebie w przestrzeni czasowej."
Benjamin Silliman (1779-1864), wysoko ceniony fizyk, chemik i geolog, profesor Uniwersytetu Yale w roku 1818. Opublikował odkrycie o potencjalnych możliwościach użycia oleju naturalnego, co miało decydujący wpływ na rozwój amerykańskiego przemysłu rafineryjnego. Dużą inspiracją duchową dla Sillimana był ówczesny prezydent Yale, Timothy Dwight. Profesor Silliman stwierdził: „Relacja geologii, jak też astronomii, do Biblii, gdy całość ta jest dobrze rozumiana, znajduje się w doskonałej harmonii. Mimo że Biblia nigdzie nie podaje wieku globu ziemskiego, to chronologia pokoleń w niej przedstawiona, nawiązuje do faktu, że generacja ludzka powstała zaledwie kilka tysięcy lat temu. Geologia badając ułożenie skamieniałych szczątków zwierzęcych w glebie potwierdza, że Księga Rodzaju (pierwsza księga Biblii) prezentuje prawdziwą aranżację życia i prawdziwe dane o procesie rozwoju ziemskich stworzeń. Słowo Boże i to, czego Bóg dokonuje nigdy nie były w konflikcie i czym wnikliwszym studiom są te dwa dzieła poddawane, tym większa harmonia zgodności między nimi jest nam ujawniona."
Werner Magnus Maximillan von Braun (1912-1977), wniósł bardzo duże zasługi w powstanie amerykańskiego programu kosmicznego. Był dyrektorem NASA, otrzymał doktorat na uniwersytecie w Berlinie, w roku 1945 wyemigrował do USA, a w 1955 otrzymał obywatelstwo amerykańskie. Jeden z najbardziej cenionych naukowców programu kosmicznego. Twierdził, że program kosmiczny to maleńkie okno do spojrzenia w niedosiężną przestrzeń kosmiczną, która potwierdza
