ukrycia siebie z pola widzenia czytelnika i czynienia samego opowiadania centralnym punktem sceny. Shakespeare jest zawsze obecny, gdy ktoś czyta jego książkę. Macaulay jest obecny, gdy postępujemy za jego myślami, a autorzy Starego Testamentu są ukryci poza polem naszego widzenia.”
Johann Wolfgang Goethe (1749-1832). Niemiec, jeden z najbardziej znanych w świecie poetów. Oto jego wyznanie: „Wierność Pismu Świętemu i owoc głębokich biblijnych medytacji, to jest to, co służyło mi jako przewodnik mojego moralnego i literackiego życia. Znalazłem tam mój kapitał bezpiecznie zainwestowany i obficie procentujący."
Johann Sebastian Bach (1685-1750), znany niemiecki kompozytor, był nazwany mistrzem nad mistrzami. Skomponował między innymi kantatę, w której wyraża żarliwość swojej wiary w finałowy akt zbawczy Chrystusa na krzyżu. Tytuł utworu: Jesus, Meine Freude. (Jezus, Moja Radość). Inne podobne utwory, to Pasja według św. Mateusza i Pasja według św. Jana. Powiedział on: „Celem i finałowym zamierzeniem każdej muzyki powinno być nie co innego jak chwała oddana Bogu i odświeżenie ducha. Jeżeli nie zwraca się na to uwagi, nie jest to prawdziwa muzyka, ale rzępolenie i diabelski wrzask."
Sir David Brewster (1781-1868), szkocki fizyk, który w roku 1817 zbudował i opatentował kalejdoskop. Założył instytut naukowy mineralogii optycznej, a później został powołany na prezydenta Brytyjskiego Stowarzyszenia Naukowego. Wyznał on między innymi: „Gdy znajduję doktrynę wyraźnie określoną w Biblii, jest to wystarczające. Mogę polegać na Bożym Słowie. W obecnym świecie nie powinniśmy oczekiwać bycia uwolnionym od sytuacji niewyraźnych, zaciemnionych oraz takich, dla których nie mamy wytłumaczenia [...]. Złożyć ufność w Chrystusa, znaczy naprawdę żyć. Ufam Mu i podzielam radość Jego pokoju."
Robert Morris Page (1903-1970), fizyk, wynalazca radaru, używanego w lotnictwie. Był zatrudniony w Laboratorium Badawczym Marynarki Wojskowej USA w Washingtonie, D.C. W sumie opracował trzydzieści siedem patentów, większość z nich dotyczyła radaru. Pisał on: „Autentyczność proroctw wyrażonych przez proroków, mimo że sami byli ludźmi, jest poparta ważnymi wydarzeniami, które miały nastąpić i nastąpiły w odległej przyszłości. Umiejętność przewidywania tych ludzi pochodziła ze sfery, która nie podlega prawom natury jakie my znamy. Jednym z największych tego typu dowodów jest seria proroctw dotyczących Mesjasza – Jezusa Chrystusa. Proroctwa wypowiedziane były setki lat przed narodzeniem Chrystusa. Zawierają one dużą ilość detali dotyczących samego Syna Bożego, Jego natury oraz tego, co On uczyni kiedy przyjdzie; tego, co
